Azərbaycana qarşı sanksiya təhlükəsi sovuşdumu? |
Müəllif: Admin | Bölmə: Xəbərlər | Vaxt: 9-01-2016, 16:13 | Şərh sayı: (0) | Baxılıb: 225
Azərbaycana qarşı sanksiya təhlükəsi sovuşdumu?
B.Obamanın prezident İ.Əliyevi nüvə təhlükəsizliyinə həsr olunmuş sammitdə iştirak etmək üçün ABŞ-a dəvət etməsi haqqında xəbər dərhal diqqəti cəlb etdi – saytlara baxdıq, xəbərə girişlər olduqca çox idi...Səfər hələ bir müddət sonra reallaşmalıdır. Amma hamı bunda ən azı ABŞ hökumətinin xoş məramını görməyə tələsdi. Məsələ bundadır ki, Azərbaycana qarşı ABŞ - da sanksiya tətbiq edilməsi haqda ehtimallar hələ gündəmdən çıxmayıb, hakimiyyətin nisbi rahatlığına rəğmən ölkədə ictimai narahatlıq elə də az deyil və bəlkə də aktuallığına görə iqtisadi böhranla tam yanaşı dayanır...
Bu, müəyyən mənada həm də psixoloji məsələdir – böhran insanları çox “sındırıb” və onlar daha bir dəfə də “sınmaq”dan, ən başlıcası isə, bir ölkə və cəmiyyət kimi təklənməkdən ehtiyat edirlər...
Bir az müxalifətçiliyə vararaq demək olardı ki, hakimiyyət üçün pis olan hər şey ondan narazı olanlar üçün yaxşıdır...
Amma bu, çıxış yolu deyil. Siyasi və ictimai mövqeyimizdən asılı olmayaraq hamımız eyni ölkənin vətəndaşlarıyıq...
Ən başlıcası isə təcrübəmizdə 907-ci düzəliş olub. İndi yeni sanksiya təşəbbüssü ilə çıxış edənlər deyirlər ki, əgər Azərbaycan sadalanan nöqsanları aradan qaldırarsa, o halda bu sanksiyalar da aradan qalxa bilər. Amma bu, heç də təsəlli deyil. Çalışmaq lazımdır ki, sanksiyalar ümumiyyətlə qəbul olunmasın və biz öz həyatımızda onların ağırlığını yaşamayaq. Ona görə ki, 907-ci düzəliş hələ də yadımızdadır. O vaxt onun ləğv olunması üçün nə qədər səy və əmək sərf olundu! Axırda prezident C.Buş öz təşəbbüsü ilə onun hüquqi qüvvəsini dayandırdı. Belə olmasaydı, kim bilir, hələ nə qədər həmin düzəliş qüvvədə qalacaqdı?!.
Təbii ki, ölkədə vəziyyət ağırdır. Siyasi hüquq və azadlıqların səviyyəsi heç bir standarta cavab vermir. Yüksək standartdan danışmaq isə ümumiyyətlə heç mümkün deyil. Yeni il ərəfəsində siyasi məhbusların azad olunacağı gözlənilirdi. Amma bu, baş vermədi. Bundan bir az əvvəl keçirilən parlament seçkiləri də ölkədə siyasi konsensus istiqamətində addım ola bilmədi, seçkilər yenə də “köhnə qaydalar”la, “yerli siyasi mentalitet”ə uyğun keçirildi. Elə ona görə də konqresmenlərin diqqətini Azərbaycandan yayındırmaq üçün sərəncamımızda olan son şanslardan birini də əldən verdik. Üstəlik, hökumət bu cür mürəkkəb bir vəziyyətdə parlamentə ABŞ – a qarşı “cavab sanksiya”ları qəbul etməyi nəzərdə tutan “qanun layihəsi”ni tərtib etməyi tövsiyyə etməkdən savayı çıxış yolu görmədi...
Ona görə də qeyri - müəyyənlik elementləri hələ də qalır. Bir daha deyirik ki, bəli, nüvə sammitinə dəvət sanksiyaların qəbul olunmaq ehtimalını bir az azaldır, fəqət, onu tam aradan götürmür. Bir məsələ də var ki, gərək, onu qeyd edək. ABŞ - da lazımdır ki, diqqəti cəlb etməyəsən. Cəlb etdinsə, eyni bir məsələ, eyni təşəbbüs mütəmadi olaraq gündəmə gələcək və bəlkə də artan bir intensivliklə müzakirələrə səbəb olacaq...
ABŞ - da soyuq başla düşünən insanlar da az deyil. Onlar Azərbaycanda demokratiyanın vəziyyətilə bağlı bütün iradları qəbul edirlər. Amma indiki bir vaxtda diqqəti bir məsələyə yönəldirlər. Elə vəziyyətdir ki, ABŞ tərəfindən sıxışdırılan Azərbaycan Rusiyaya tərəf daha artan sürətlə dreyf etməyə başlayacaq. Elə bizi də bu perspektiv qorxudur. Bu yolla ölkə özünün sonuncu nailiyyətlərini də itirə bilər...
Həm də düşünürük ki, bu, heç də ən optimal yol deyil. Bir az keçəcək, Rusiya özü sığınmaq üçün yer axtaracaq. İndi bu ölkənin mətbuatı adicə bir siyasətçinin dediyi fikirləri böyük siyasət nəhənglərinin rəyi kimi manşetə və ya nəzərəçarpan səhifələrə çıxarır. Hətta bu yaxınlarda belə xəbərlər yayıldı ki, guya böyük dövlətlər Rusiyanı 8-liyə qaytarmaq haqqında düşünürlər. Gəl, biz elə o vaxt da bu xəbəri ciddi qəbul etmədik...
İndi prezident V.Putin siyasi imicini, cəmiyyətdə bu vaxta qədər formalaşmış siyasi obrazının istismar etməklə məşğuldur - gah güləş zalında, gah da xokkey meydançasında görünür. Amma bu, nə vaxta qədər davam edəcək və nə qədər təsirə malik olacaq?..
Doğrusu, bu məsələdə bir o qədər də optimist deyilik. Həm də bir məsələ var. Rusiya böyük dövlətdir və qoy, o, öz böyük geosiyasi ambisiyalarının qayğısına özü qalsın. Biz kiçik dövlətik və bizim nəinki Rusiya, heç İran və yaxud Şimali Koreya olmaq imkanımız da yoxdur, elə bu səbəbdən də, necə deyərlər, ayaqlarımızı “yorğanımız”a görə uzatmağa çalışmalıyıq...
Ən qəribəsi odur ki, bəzən kiçik dövlət olduğumuzu unudur və böyük siyasi iddialara düşürük. Başımız da daşa dəyən anda başlayırıq “ikili standrtlar”dan dəm vurmağa. Hətta onu da unuduruq ki, axı öz siyasətimiz də heç bir standarta cavab vermir...
Musavat
Oxşar Xəbərlər:
İnformasiya
Qonaq qrupunda olanlar istifadəçilər bu xəbərə şərh əlavə edə bilməz.
Qonaq qrupunda olanlar istifadəçilər bu xəbərə şərh əlavə edə bilməz.
Şərhlər