Akademikdən qalan izlər və sözlər |
Müəllif: Admin | Bölmə: Xəbərlər | Vaxt: 2-02-2016, 10:39 | Şərh sayı: (0) | Baxılıb: 230
Akademikdən qalan izlər və sözlər
Həyat budur: son ucu ölümlüdür. İstərsən dağda çoban ol, ömrünü dünyadan xəbərsiz keçir, istərsən akademik ol, şöhrət, sərvət qazan, lap kosmonavt ol, göyə çıx, xeyri yoxdur, o son qaçılmazdır. Dünyanın ən varlı adamı Bill Qeyts deyilmi? Gün gələcək, onun milyonlarla insanın həyatını xilas etmiş milyardları cənab Qeytsin öz həyatını xilas etməyə yetməyəcək və ona da nekroloq yazılacaq. Uorren Baffet də, Karlos Slim də eləcə. Rokfellerdən artıq olmayacaqlar ki.
Yer üzünün ən tərs, ən qüdrətli, ən odioz adamı Putindir, onun da son günü uzaqda deyil. Stalinə qalmayan dünya Putinə də qalmayacaq. Obama da gedəcək, Ərdoğan da, Merkel də.
Hər dəfə çox şöhrətli, çox hay-küylü biri vəfat edəndə istər-istəməz bu həqiqəti xatırlayırsan. Həmin şəxs dünyadan cavan gedəndə heyifsilənənlər çox olur, amma vəfat edənin yaşı 80-90 olanda ataların məsəli yada düşür: “Səksən, doxsan, bir gün yoxsan”.
Yeri düşəndə hər kəs, o cümlədən ən əqidəli ateistlər də vəfat etmiş adam haqqında “Allah o dünyasını versin” deyirlər, amma bu ritorik ifadədir, əsas insanın bu dünyada yaşaması, müəyyən izlər, xoş xatirələr qoyub getməsidir.
Akademik Cəlal Əliyev bu dünyada izlər və sözlər qoyub getdi. Hələ uzun illər onun işlətdiyi ifadələr dildə-ağızda gəzəcək. Necə ki, son illərdə mərhum akademikin heç bir ictimai-siyasi fəaliyyəti yox idi, amma onu hər gün xatırlayırdılar – mediada, siyasi kuluarlarda, sosial şəbəkələrdə.
Nə yazıq ki, akademiki daha çox bir telekanal və onun aparıcı siması haqqında dilə gətirdiyi kəskin sözlərə görə yada salır və kütləvi şəkildə ona haqq qazandırırdılar. Bu da həmin şəxsin tutduğu və ictimaiyyət tərəfindən qəbuledilməz sayılan mövqeyinə görə olurdu və olur. Əslində isə o ifadələr yada salınmağa layiq deyil.
Ancaq bir vaxtlar Cəlal Əliyev siyasət olimpinin zirvəsində olarkən daha qüdrətliydi. Həm eks-prezident Heydər Əliyevin əziz qardaşı olaraq, həm hakim YAP-ın rəhbərlərindən biri kimi, həm də Milli Məclisin üzvü qismində, dövlətin idarə olunmasında mühüm söz sahibiydi.
Ölkədə hər kəs bilir ki, 1993-2005-ci illər arasında Cəlal Əliyev ölkədə 3-4 mühüm adamdan biriydi, ən yüksək dövlət postlarına kadrların yerləşdirilməsi məsələsində mühüm rolu vardı, özünü yaxşı aparmayan nazirlərin, İH başçılarının işdən götürülməsi məsələsini həll edə bilirdi.
Onun iqtidar komandasında nə qədər ötkəm olmasını göstərmək üçün bir faktı da xatırlamaq gərəkdir. 2001-ci ilin son ayında mərhum Heydər Əliyev jurnalistlərlə görüşərkən “Yeni Müsavat”ın baş redaktoru Rauf Arifoğlunun “sizin qardaşınız məni efirdən söyür”, replikasına cavab olaraq demişdi ki, “Cəlal Əliyev elə bir adamdır ki, məni də söyə bilər”...
Bundan başqa, iqtidar düşərgəsində ölkənin siyasi müxalifəti ilə ən barışmaz mövqedə duran adam da Cəlal Əliyev idi. Onun müxalifətçiləri, xüsusilə də müxalifət partiyalarının liderlərini görən gözü yox idi. Bu nifrət haradan qaynaqlanırdı, bilinmirdi,amma mərhum akademik Milli Məclisin iclaslarında öz kəskin mövqeyini tez-tez ortaya qoyurdu.
Cəlal müəllimin mətbuatla da ciddi problemləri vardı. O, hakimiyyətin və özünün ünvanına səslənən, yazılan hər bir tənqidi fikri çox ağrılı qarşılayırdı və yaranmış münaqişəni həll etmək üçün daha çox qanunların gücündən istifadə edir, qəzetləri məhkəməyə verib cərimələtdirirdi.
Bütün bunlar artıq keçmişdə qalıb. Bir çox başqaları kimi, Cəlal Əliyevin də ömrü başa çatdı, dövranı keçdi, həyat mübarizəsi tarixə qovuşdu. Yuxarıda dediyimiz kimi, bu qaçılmaz son hamıya nəsib olacaq.
Ancaq oturub düşünəndə görürsən ki, qazanmaq istədiyin şöhrət də, hakimiyyət də, var-dövlət də çox mənasızdır. Hamısı müvəqqətdir, sonda insana gerçəkdən də heç nə qalmır.
Bizim ölkədə insanlar hətta çox ahıl yaşlarında bir ehtirasa qapılır, 150-300 il ömür sürəcəklərmiş kimi mübarizəyə qoşulur, asudə həyat dan imtina edir, vuruşur, çarpışır, nələrsə əldə edirlər, amma əldə etdiklərinin zövq-səfasını doğru-dürüst yaşamadan dünyadan köçüb gedirlər.
Biz bu ölkədə yaşamırıq, yaşayış uğrunda mübarizə aparırıq. Akademikimiz də, çobanımız da, fəhləmiz də, məmurumuz da. Hamımız.
musavat.com
Oxşar Xəbərlər:
İnformasiya
Qonaq qrupunda olanlar istifadəçilər bu xəbərə şərh əlavə edə bilməz.
Qonaq qrupunda olanlar istifadəçilər bu xəbərə şərh əlavə edə bilməz.
Şərhlər