Bağışlanmaz səhvlər... |
Müəllif: Admin | Bölmə: Məqalələr | Vaxt: 3-04-2016, 20:24 | Şərh sayı: (0) | Baxılıb: 274
Bağışlanmaz səhvlər...
Bir neçə həftə bundan öncə "feysbuk"da bir status paylaşmışdım. Hər şeyə ikibaşlı yanaşma üsulunu çox gözəl mənimsədiyimizdən bu statusuma da iki fərqli pəncərədən boylanmalar oldu. Statusum təxminən aşağıdakı məzmunda idi:"Səhvlər iki cür olur:
1. Ümumi səhvlər - hamı tərəfindən edilə biləcək yanlışlıqlar, qüsurlar (bağışlana bilən səhvlər).
2. Fərdi səhvlər - genində, xarakterində pozuq ünsürlər olan və ancaq bir qisim məhdud insan tərəfindən edilə bilən səhvlər (bağışlanmaz səhvlər)".
Statusu paylaşandan bir müddət sonra bir neçə "məna"lı rəy yazıldı. Bu statusu ilahiyyat elminə qədər aparıb çıxaranlar oldu. Mən də mübahisə etməyi sevməyən biri olduğumdan bu söhbətin dərinliyinə baş vurmadım. Hər dəfə rəy yazılanda telefona bildiriş gəlirdi, bu da məni müəyyən qədər narahat edirdi. Odur ki, istər-istəməz yazılan rəyləri oxumalı olurdum. Maraqlısı odur ki, adi bir şey haqqında, düşünək ki, həmin nəsnənin bir nəticəsi var, onlarla mülahizə yürüdülür. Bu statusdan sonra məlum məsələ haqqında dərindən düşünmək qərarına gəldim...
Ümumiyyətlə, biz nə üçün səhv edirik? Və yaxud ola bilərmi ki, səhv etməyək?! İnsan ideal olmadığı üçün müəyyən səhvləri etmək hüququ vardır. Alman şairi Höte deyirdi: "Bəzi adamlar heç vaxt səhvə yol vermirlər, çünki heç nə etmək istəmirlər". Demək ki, səhv etmək üçün nəsə etmək lazımdır. Həmin o nəsnəni etmək isə hər zaman ideallıq zənciri ilə bağlanmaya bilər.
Yuxarıda göstərdiyim iki maddəni ayrı-ayrılıqda açıqlamağa qərar versək, birinci maddəni daha asan aça bilərik. Çünki bu maddədə ümumilik var. Ümumilik cəmiyyət qavramı ilə qohum olduğu üçün bu maddəni açmaqla cəmiyyətin müəyyən prinsiplərini rahat şəkildə beyin süzgəcindən keçirmək olur. Həyat dediyimiz bu kiçik teatr səhnəsinin (kiminə görə, içki məclisi, kiminə görə, cənnət, kiminə görə, tərk edilmiş dünya, kiminə görəsə...) keçməkeşli yollarında yürüdükcə bəzən bilmədiyimiz yerlərdən, görmədiyimiz tərəflərdən ayağımız palçığa bata bilir, bəzən daşlara ilişərək müvazinətimizi tənzimləmək məcburiyyətində qalırıq. Iki gözümüz olduğu olduğu üçün ancaq bir tərəfə baxa bilirik. Çünki hər iki göz eyni istiqamətə zillənir. Başımızın arxasında gözümüz olmadığı üçün qəfildən günahlar boynumuza minə bilir, sonra da həyatımızın predmetinə çevrilir. Bu günahlardan heç kim sığortalanmır. Adicə bir gözünü qırpmaq belə bizi bağışlanmaz günahla dostlaşdırar.
İkinci maddəyə gəlincə, deyim ki, bu məsələ çox həssas və fərdilik baxımından xüsusi çəkiyə malikdir. Sırf fərdi məsələlərdə isə mütəxəssis fikrinə ehtiyac olur. Ən azından kiçik biganəlikləri və səhvləri etməməyə çalışmaqla bu yola gedən istiqaməti dəyişdirmək olar.
Bir atalar sözündə deyildiyi kimi: "Ya bir yol tap, ya bir yol aç, ya da yoldan çəkil".
"Zaman Azərbaycan"
Oxşar Xəbərlər:
İnformasiya
Qonaq qrupunda olanlar istifadəçilər bu xəbərə şərh əlavə edə bilməz.
Qonaq qrupunda olanlar istifadəçilər bu xəbərə şərh əlavə edə bilməz.
Şərhlər