İKİ HƏDƏF XATİRİNƏ |
Müəllif: Admin | Bölmə: Əhli Beyt (ə.s.) | Vaxt: 4-01-2015, 21:54 | Şərh sayı: (0) | Baxılıb: 429
İKİ HƏDƏF XATİRİNƏ
Peyğəmbər (səlləllahu əleyhi və alihi və səlləm)-in vəfatından sonra mö`minlər ağası Həzrət Əli (əleyhissalam)-ın Peyğəmbərin haqlı xəlifə və vəsisi olmasına baxmayaraq Əbu Bəkr xilafətə yetişdi. İki il 4 aydan sonra dünyadan gedən Əbu Bəkrin yerinə Ömər ibni Xəttab əyləşdi. O da on bir il neçə ay xilafət etdi;
Ömərdən sonra xilafətə əyləşən Osman təqribən on iki il hökmranlıq etdi və Osmanın qətli 35-ci hicri qəməri ilinin axırlarında baş verdi. Bu zaman Hicaz camaatı Əli (əleyhissalam)-ın evinə sarı axışaraq o Həzrətlə bey`ət etdilər.
Həzrət Əli (əleyhissalam) 4-il 9 ay xilafət etdi. Həzrət qısa müddətin çox vaxtını Nakisinlər, Qasitinlər (Müaviyə və onun tərəfdarları) və Mariqilərlə (Xəvariclə) müharibiyə sərf etdi. («Tətimmətül-müntəha», 4-9-cu səhifələrdən iqtibas olunub.)
Məzlumlar ağası Həzrət Əli (əleyhissalam) bir söhbətində xilafət macərasını xatırlayarkən belə buyurur:
Osmandan sonra saysız-hesabsız adam mənim ardımca gəldilər. Onlar kaftarın yalları kimi (çox və sıx) idilər.
Beləliklə hər tərəfdən məni əhatəyə aldılar, camaatın izdihamı o qədər sıx idi ki, hətta az qalmışdı gözümün işıqları Həsən və Hüseyn (əleyhissalam)-onların ayaqları altında əzilsinlər. Camaatın təzyiqi və sıxımı bədənimə zərər yetirdi.
Hər iki tərəfdən paltarım cırıldı. Onlar canavardan qorxmuş qoyunlar çobanın ətrafına yığışdığı kimi mənim ətrafıma toplaşdılar. Mən də onları qəbul etdim. Lakin, çox çəkmədi ki, onlardan bir qrupu öz bey`ətlərini sındırdılar. (Təlhə, Zübeyr və onların ardıcılları) və bir hissəsi də mənim fərmanıma itaət etməkdən boyun qaçırdılar, (Xəvaric) başqa bir hissəsi Müaviyənin ardınca düşdülər. Dünya sadəlikləri gözlərini qamaşdıraraq onları aldatdı! (Bu mətləb «Nəhcül bəlağə»nin 67-və 92-ci xütbələrində qeyd olunub.)
Agah olun, and olsun Allaha, əgər hüccətin tamam etməsinə səbəb olan camaatın bey`əti olmasaydı, (həmçinin),
Bu zaman İraq əhlindən bir nəfər yerindən qalxıb Əli (əleyhissalam)-a bir məktub uzatdı (bə`ziləri deyir guya o məktubda bə`zi suallar yazılmışdı ki, Əli (əleyhissalam) onlara cavab versin). Əli (əleyhissalam) məktubu oxumağa başladı. O məktub oxuduğu vaxt Əli (əleyhissalam)-ın məclisini qaynar sükut bürümüşdü. Camaat Əli (əleyhissalam)-ın söhbətinin ardını gözləyirdilər. Bu zaman Abdullah ibni Abbas böyük İslam alimlərindən biri Əli (əleyhissalam)-ın öz sözünü kəsməsini hiss edib dedi. «Nə qədər gözəl olardı ki, öz söhbətinizi davam etdirəsiniz?!.»
İmam Əli (əleyhissalam) cavabında buyurdu:
Heyhat, ey ibni Abbas.
«Bu böyük ürək yanğısı idi ki, alovlandı da söndü.»
İbni Abbas deyir: And olsun Allaha heç bir zaman bu danışıq kimi bir sözə heyfslənib qəmgin olmamışdım ki, iş pozanların işi İmam istədiyini bəyan etməsin qoymadı. («Nəhcül bəlağə», xütbə 3)
Beləliklə Əli (əleyhissalam)-ın xilafət və rəhbərlik məs`uliyyətini qəbul etməkdə məqsədinin iki mövzu olmasını dərk etdik.
1-Zalımların zülmünün qarşısını almaq.
2-Məzlum və müstəz`əfləri (zəif) himayə etmək.
Oxşar Xəbərlər:
İnformasiya
Qonaq qrupunda olanlar istifadəçilər bu xəbərə şərh əlavə edə bilməz.
Qonaq qrupunda olanlar istifadəçilər bu xəbərə şərh əlavə edə bilməz.
Şərhlər