MEYSƏM TƏMMAR |
Müəllif: Admin | Bölmə: Məqalələr | Vaxt: 13-01-2017, 21:27 | Şərh sayı: (0) | Baxılıb: 279
MEYSƏM TƏMMAR
Vilayət Aşiqləri
Meysəm öz şəhadət xəbərini mövlası Əlidən(ə) eşitmişdi. İmam (ə) Meysəmə dedi; Bir gün bəni üməyyənin çirkin oğlu Ubeydullah ibn ziyad mənə lənət söyləməyini tələb edəndə nə edəcəksən?
Meysəm dedi; Xeyr and olsun Allaha heç vaxt belə etmərəm. İmam (ə)buyurdu; Bu halda səni dardan asıb öldürəcəklər.
Bismillahir rəhmanir rəhim
Imam Əlinin (ə)məktəbi insanlar üçün tərbiyə məktəbidir.təkamül və kamal istedadı olan kəs Əmirəlmömininin (ə) uca şəxsiyyəti nurunda cana gəlir, dirilirdi. Bu insan mənəvi cəhətdən çiçəklənir və insaniyyət meracına ucalırdı.
Söhbətimiz Meysəm Təmmar haqındadır. Mənəvi dəyər, doğru yol, cihad, səbr və yəqin axtarışinda olanlar bu ilahi insanı yaxşı tanıyırlar. Meysəm Həzrət Əliyə (ə) onun ədalətinə, dininə, fəzilətlərinə görə aşiq idi. Meysəmin Əlini (ə) sevməsi əslində haqqı sevməsidir. Kufənin adi zəhmət adamlarından olan Meysəm uca iman, əzəmətli ruha malik idi. Bu iman və ruh , misilsiz fədəkarlıq və dözüm ona əbədilik verdi, onu müsəlmanlar üçün nümunəyə çevirdi.
Meysəm ibn Yəhya İraq və İranın arasında yerləşmiş Nəhrəvan məntəqəsindən idi. Ona Əbu-Salim də deyərdilər.
Meysəm əvvəlcə bəni-Əsəddən olan bir qadının qulu idi. Həzrət Əli (ə) onu alıb, azad etdi. Meysəm Həzrət Peyğəmbərin (s) səhabələrindən sayılır. O, kufədə xurma satdığı üçün ona təmmar yəni xurmasatan ləqəbi verilmişdi. Meysəmin özünün fədakar və pak müsəlman olması ilə yanaşı,onun ailəsi də şiə böyüklərindən sayılırdı. Onun altı oğlu vardı. Oğlanları və çoxsaylı nəvələri də öz ata-babaları kimi Əhli-beyt (ə)yoluna sədaqətli idilər. Bir çox ravilərin hədislərində adı çəkilən bu insanlar imamların (ə) vilayət və rəhbərliyinə etiqadlı idilər. Şiə imamları da Meysəmə, onun övladlarına öz məhəbbətini izhar etmişlər. Meysəmin oğlanlarının adı İmran, Şüeyb, Saleh, Muhəmməd, Həmzə və Əli idi.
Meysəm əvvəldən Əhli-beyt (ə) aşiqi idi. Amma Həzrət Əlinin (ə) onunla ilk görüşü o həzrətin xilafəti dövründə baş vermişdir. Elə həmin görüşdən sonra da Əli (ə) Meysəmi azad etmək qərarina gəlmişdir. Həzrət Əli (ə) Meysəmin ruhi istedadını, agahlığını görüb, onu bir çox sirlərlə tanış etdi. Meysəm Həzrət Əlidən (ə) quran təfsirini öyrəndi. O, Əmirəlmöminindən öyrəndiyi məlumatlar Əsasında bir kitab tərtib etdi. Həzrət Əli (ə) onu öz sirləri, gələcəkdə baş verəcək hadisələrlə tanış etmişdi. Meysəm bu məlumatlardan bir qismini xalqa bildirmişdi. Onun bilikləri o qədər fövqəladə idi ki, hətta bəzi nadanlar onu yalançı da hesab edirdilər.
Bir gün Əbu-Bəsir İmam Sadiq (ə) ərz edir; Nə üçün mənə el öyrətmək istəmirsiniz? İmam (ə) buyurur; hansı elmi? Əbu-bəsir deyir; Əmirəlmömininin (ə) Meysəmə öyrətdiyi elmi. İmam (ə) buyurur; Sən ki Meysəm deyilsən. Məndən eşitdiyin bir mətləbi kimsəyə demədiyin hal olubmu? Əbu-Bəsir ərz etdi; Xeyr ey Peyğəmbər (s) övladı! İmam (ə) buyurdu; Demək həmin elmləri sirr olaraq saxlaya bilməzsən!
Imamların (ə) Meysəmə munasibəti
Həzrət Əli (ə) və Meysəm arasındakı səmimi münasibət onların bağlılığının möhkəmliyindən danışir.
Həzrət (ə) hətta Meysəmin xurma dükanına gedər, bu dükanda onunla söhbət edər və ona dini maarif öyrədərdi.
Hətta bir dəfə Həzrət Əli (ə) Meysemi iş dalınca göndərib özü dükanda onun yerində oturur.Bir müştəri xurma almaq istəyir. Həzrət (ə) buyurur; Pulunu ver xurmanı apar. Bir qədər sonra Meysəm qayıdır və Həzrət Əliyə (ə) xurma müqabilində verilmiş pulların saxta olduğunu görür. Həzrət (ə) buyurur, Xurma da onların ağzında acı dadacaq. Çox keçməmiş həmin müştəri əlində xurma qayıdır və deyir; Bu xurmalar acıdır.
Meysəm nəql edir; Bir gecə mövlam Əli (ə) məni özü ilə Kufədən kənardakı səhraya apardı. Nəhayət Cöfə məscidinə çatdıq. Həzrət üzünü qibləyə tutub dörd rəkət namaz qıldı. Namaz və təsbihdən sonra əllərini qaldirib belə dua etdi; Pərvərdigara səni necə çağırım? Sənə itaətsizlik etdiyim halda necə də çağırmayım? Səni tanımamışam və qəlbim sənin məhəbbət evindir. Günah dolu əl,ümid dolu gözlə sənə doğru gəlmişəm ... sonra İmam (ə) səcdəyə getdi və üzünü torpağa qoyub yüz dəfə əl-əfv dedi...
Meysəm Əlinin (ə) sirlərinə məhrəm idi. O həzrətin (ə) xəlvəti dualarının, ilahi ruhunun təcəllasının şahidi idi. Ona həm Əli (ə) həm də imam Həsənlə imam Hüseyn (ə) ehtiramla yanaşar, eləcə də sonrakı imamlar onun ilahi şəxsiyyətini xatırlayardılar.
Bir dəfə Meysəm Mədinədə Həzrət Peyğəmbərin (s) həyat yoldaşı Ümmü Sələmə ilə rastlaşır. Ümmü Sələmə ona deyir; Ey Meysəm! Hüseyn (ə) daim sənin haqqında danışır. Başqa bir hədisdə imam Baqir (ə) buyurur; Mən Meysəmi çox sevirəm. İmam Sadiq (ə) Meysəmə salam göndərərək onun uca məqamı haqqında xoş sözlər deyir.
Şəhadət xəbəri
Ölümü bu dünyadan daha geniş bir aləmə keçid bilən, imanı haqq və əməli saleh olan insan üçün ölüm böyük bir səadətdir.
Belə insanlar ömürlərini şəhadətlə başa vurmaqdan böyük bir zövq alırlar.Bəli dünya həyatını şəhadətlə başa vuranlar salehlərin, peyğənbərlərin, Allah razılığının civarında əbədi həyat tapırlar.
Meysəm öz şəhadət xəbərini mövlası Əlidən(ə) eşitmişdi. İmam (ə) Meysəmə dedi; Bir gün bəni üməyyənin çirkin oğlu Ubeydullah ibn ziyad mənə lənət söyləməyini tələb edəndə nə edəcəksən?
Meysəm dedi; Xeyr and olsun Allaha heç vaxt belə etmərəm. İmam (ə)buyurdu; Bu halda səni dardan asıb öldürəcəklər.
Meysəm ərz etdi; Səbr edəcəyəm. Allah yolunda belə bir əziyyət çətin deyil.
Həzrət Əli(ə) bu barədə Meysəm Təmmara bir neçə dəfə xəbər vermişdi. Meysəm də öz nöbəsində vəd olunmuş qırmızı milada hazırlaşırdı. Meysəm öz şəhadətinin xırdalıqları haqqında da bilməsi onun ruhunun əzəmətindən, böyük tutumundan, dərin imanindan danışır.
Meysəm belə bir uca ruh və şəhadət sevgisi ilə haqq və vilayət hərəmini müafiə eidirdi. Həzrət Əlinin (ə) şəhadətindən sonra arabir onun ziyarətinə gəlirdi. Kufə və Mədinə əhli Meysəmin söhbətlərini həvəslə dinləyərdilər. Harada Meysəm Həzrət Əlinin (ə) fəzilətlərindən danışsaydı, həmin yerdə düşmənin həzrətə (ə) qarşı təbliğatları nəticəsiz qalardı. Həzrət Əlinin (ə) fəzilə tlərindən danışmaq günah hesab edildiyi bir dövrdə Meysəm həzrətin (ə) məqamından danışar, onun buyurduqlarını xalqa çatdırardı. Meysəm yaxşı bilirdi ki, mövlasının şəhadətindən sonra onu xurma ağacından asacaqlar. Həzrət (ə) ona bu ağacı da göstərmişdi. Bəzən bu ağacın yanından keçərkən həzrət (ə) ona buyurardı; Ey Meysəm! Sənin sonralar bu ağacla macəran olacaq.Bu xurma ağacını dörd yerə bölüb dördüncü hissəsindən səni asacaqlar. Meysəm tez-tez bu ağacın yanına gəlib onun kənarında namaz qılardı və deyərdi; Mübarək olsun ey xurma! Məni sənin üçün yaradıblar, sən mənim üçün göyərmisən.Meysəm daim bu ağaca tamaşa edərdi.
Ibn ziyad Kufəyə daxil olanda əlindəki bayraq həmin ağaca ilişdi və sındı.İbn ziyad göstəriş verdi ki, o ağacı kəssinlər. Onu bir dülgər alıb dörd yerə böldü. Meysəm oğlu Salehə dedi; Mənim və atamın adını bu ağaca həkk et! Saleh deyirdi; ibn ziyad atamı dardan asandan bir neçə gün sonra gördüm ki, bu atamın adını yazdığım həmin ağacdır.
Oxşar Xəbərlər:
İnformasiya
Qonaq qrupunda olanlar istifadəçilər bu xəbərə şərh əlavə edə bilməz.
Qonaq qrupunda olanlar istifadəçilər bu xəbərə şərh əlavə edə bilməz.
Şərhlər