İmam Əlinin (ə) axırıncı döyüşü Nəhrivan döyüşüdür. Belə ki, Siffeyndə İmamı (ə) danışıqlara getməyə məcbur edib, bir neçə gündən sonra peşman olaraq əhdlərini pozub İmamın (ə) bey'ətindən çıxmış, sonralar "xaricilər" və ya "imanlarını dəyişmiş" adı ilə tanınmış qrupa qarşı, O, döyüş keçirdi. Burada da İmam (ə) onlara qələbə çaldı.
İki hakim arasındakı görüşdə uğursuzluğa uğradıqdan sonra Şamda müxaliflərə ikinci dəfə vuruşa hazırlaşdığı zaman İmam (ə) hakimiyyətinin beşinci ili hicrətin 40-cı ilinin Ramazan ayının 19-cu günü səhər Kufə məscidində, sübh namazında, səcdədə olan zaman qılıncla yaralamış "Əbdül-Rahmən Mülcəm oğlu" adlı xaricilərdən birinin əlilə şəhadətə çatdı.
İmam (ə) üç gün öz yarasından əziyyət çəkərək qaldı. Bu üç gün ərzində imaməti oğlu Həsən əs-Sibtə (ə) verdi ki, özündən sonra Ümməti idarə etməkdə mə'suliyyətini bilsin. Əlinin (ə) oğlu idi deyə Həsənin (ə) xilafətə gəlməyinə göz ucu baxmaq olmaz. Və ya onun nəzərində xilafətə ən yaxşı namizəd idi. Həqiqətdə isə Allah-taalanın əmrilə Rəsuli-Əkrəmin (s) on iki xəlifələri əməli olaraq seçilmişdi.
Yuxarıda qeyd olunan kimi, İmam Həsən (ə) onların ikincisi idi.